Korkular

Meğer; itelediğim , reddettiğim , tırnaklarımı yiyerek dertlendiğim an, -acak, -ecek'lerden , olmuş-olan-olacak bir Dünya'dan korunma ihtiyacım, sol ayağımın serçe parmağına alacağım darbeden mütevellit duyduğum kaygı kadarmış...ve korkularımın, güçlü olup beni koruyacak kadar değerli OLDUĞUNU anladığımda özgürdüm artık...özgürlük ise bir anksiyetenin Varlığı ya da yokluğuyla ilgili derdimin olmaması ve her dar duruma bu durumun uygulanmasıymış...bi kabuğundan çıkıp,her insan kendini tanımalı...ve yaşamak cesaret istermiş bayım,
Saygılar...