Melankolik Mimoza (Uyanış)

Ah Mimoza ah! 

Durmuyor zulmün... 

Ertelediğin onca seyahat, 

Bin güzellik, bin vaad,

Önünde aşkla tatlatamadığın bir hayat var... 

Keyfin keder oluyor bazen, 

Kalbin vicdan...

Ne sevebiliyorsun kendini, 

Ne kaderini değiştirebilme gücün var... 

Yani demem o ki; bir tat aldığın yok şu yaşamdan,

Kopup gitmeye de nerde derman... 

Ah Mimoza'm ah! 

Sevabın çok, günahın yok!

Baden aşk, lakin gönlün tok!

'Yanıp söndün, sönüp yandın... 

Hamdın piştin, piştin taştın...' 

Oysa aşktın sen, Aşk'sın... 

Uyan  Mimoza'm kalk! 

Sarılma sanrılarına, 

Tutun...

Gökler hep mavi, bulutlar değil kusur , 

Şimşekler Tanrı'ya asa,  aksın paklansın diye Dünya... 

Biliyorsun Mimozam , biliyorsun, 

Taa şuranda hissediyorsun!

Seviyorsun hatta Mimoza' m, 

Bir minik sevmeye yelteniyorsun... 

Kendi devrimini kendin yaratıyor, güçleniyorsun...

Selam sana ve de tatlı yoldaş, çünkü başarıyorsun!